بررسی تفکر در دوره ی دوم کودکی براساس آموزه های دینی

چکیده: تفکر در اسلام از جایگاه والایی برخوردار می باشد و تربیت انسانهای متفکر و صاحب اندیشه از اهداف بسیار مهم تعلیم و تربیت اسلامی می باشد. همچنین دوران کودکی بخصوص دوره ی دوم از ظرفیت های ویژه ای برای پرورش برخوردار می باشد؛ لذا در پژوهش حاضر به بررسی تفکر در دوره ی دوم کودکی بر اساس آموزه های دین اسلام می پردازیم. این پژوهش شامل پنج پرسش می باشد که عبارتند از: سوال اصلی؛ تفکر در دوره ی دوم کودکی بر اساس آموزه های دین اسلام چگونه است؟ سوالات فرعی: فواید پرورش تفکر در دوره دوم کودکی بر اساس آموزه های دین اسلام چیست؟ عوامل موثر بر پرورش تفکر در دوره دوم کودکی بر اساس آموزه های دین اسلام چیست؟ موانع موجود برای پرورش تفکر در دوره دوم کودکی بر اساس آموزه های دین اسلام چیست؟.روش های پرورش تفکر در دوره دوم کودکی بر اساس آموزه های دین اسلام چیست؟ پاسخ سوال اصلی پژوهش شامل چهار محور می باشد که در سوالات فرعی به آنها پرداخته می شود و در این قسمت خلاصه ای از آنها بیان می گردد.فواید پرورش تفکر در این دوره بر اساس یافته های تحقیق اجمالا به دو گروه تقسیم شد که عبارتند از: فواید دنیوی (کمک به رشد اخلاقی، اجتماعی، شناختی و عاطفی) و فواید اخروی (کمک به رشد اعتقادی ). عوامل موثر بر پرورش تفکر در این دوره بدین شرح می باشند: وجود مادر و خانواده شایسته، پرورش قوای حسی کودکان، دقت و مطالعه در آیات و نشانه های الهی، سیر و سیاحت در زمین و عبرت آموزی از آن، مثل آوردن و شنیدن و بررسی نظرات دیگران. فراهم آوردن امکان اندیشه ورزی، تجزیه و تحلیل، تحقیق و پژوهش برای کودکان. موانع پرورش تفکر در دروه ی دوم کودکی بر اساس آموزه های دین اسلام عبارتند از : جهل و نادانی، بی دقتی، کم توجهی، رشد نایافتگی حواس یا عدم استفاده صحیح از آن، سطحی نگری، ناتوانی در تشخیص مسائل، عدم توجه به ابعاد مختلف یک موضوع، غفلت و فراموشی، ضعیف بودن قدرت حافظه، پیروی و تقلید از دیگران و تاثیر پذیری علایق. اما روش های پرورش تفکر در این دوره بدین شرح می باشد: خوب دیدن، خوب گوش کردن، استفاده از عبارات حسی و تصویری، مثل آوردن، تذکر و فعال نگاه داشتن دغدغه و توجه، مقایسه امور متقابل، افزایش گنجینه داده های ذهنی و ارائه اطلاعات اولیه، پند آموزی از سرنوشت گذشتگان، پرسشگری.این تحقیق از نوع کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات، تحلیل محتوا است.